Για τους φίλους γονείς παιδιών που είτε τους απαγορεύουν να παίζουν παιχνίδια σε υπολογιστές και κονσόλες, είτε το θεωρούν άχρηστο και καθόλου εκπαιδευτικό, απλά να γνωρίζετε πως πάρα πολλοί προγραμματιστές κατέληξαν να γράφουν κώδικα χάρη στα παιχνίδια.
Άλλος γιατί ήθελε να μάθει πως γίνονται τα παιχνίδια και με το ψάξιμο μάθαινε, άλλος γιατί ήθελε να “ξεγελάσει” κάποια λειτουργία ενός παιχνιδιού, άλλος για να συμβάλει σε μια κοινότητα ενός παιχνιδιού κλπ. Και όχι μόνο προγραμματιστές. Και γραφίστες, δικτυάδες, νέοι που ασχολήθηκαν με την ασφάλεια – κρυπτογράφηση Η/Υ κ.α.
Για αυτό ήμουν και θα είμαι πάντοτε υπέρ των παιχνιδιών ακόμα και στην εκπαίδευση. Μέσα από τα παιχνίδια και ακόμα περισσότερο από την μετάδοση γνώσης του πως σχεδιάζονται και λειτουργούν, θα μπορούσαμε να αποκτούσαμε στην Ελλάδα άλλη μια βιομηχανία, που τώρα δυστυχώς υπάρχει στην Ελλάδα μόνο από ελάχιστους αυτοδίδακτους κυρίως χομπίστες που χωρίς καμία βοήθεια κάνουν τις προσπάθειες τους στον χώρο. (βλ: hgda.gr ). Στο εξωτερικό υπάρχουν μέχρι και πανεπιστήμια gamers και πολλά εκπαιδευτικά ιδρύματα που σου μαθαίνουν πως θα γίνεις προγραμματιστής παιχνιδιών ή γραφίστας .
Δεν μιλάω για ανεξέλεγκτες ώρες “καψίματος” όπως αποκαλούμε το πολύωρο gaming που μπορεί να προκαλέσει και εθισμούς, αλλά σε καμία περίπτωση μη στερήσετε από τα παιδιά σας αυτήν την χαρά που μπορεί να τα προσφέρει δημιουργικές και επαγγελματικές διεξόδους αλλά και κριτική σκέψη αφού μιλάμε για αμφίδρομη επικοινωνία σε αντίθεση με τις ανόητες τηλεοράσεις ή ακόμα και τα βιβλία και ας με συγχωρέσουν οι βιβλιόφιλοι φίλοι μου.
Αυτή ήταν και θα είναι για πάντα η προσωπική μου γνώμη. Πιθανών να ακούσετε διαφορετικά πράγματα από κάποιους εκπαιδευτικούς, ειδικά από αυτούς που ακόμα και τώρα δεν ξέρουν ούτε τα βασικά στους υπολογιστές.
