Κάποτε – τότε που σαν λαός είχαμε και την λέξη τσίπα και φιλότιμο στο λεξικό μας – λέγαμε την έκφραση: «αυτός είναι ικανός να πουλήσει και τη μάνα του».
Σήμερα, όπου θεωρούμε αυτομάτως ηθικό οτιδήποτε μπορεί να γεμίσει κάπως την τσέπη μας, το να ξεπουλάς τους φίλους σου, φυσικούς και ηλεκτρονικούς, από αρκετούς θεωρείτε φυσιολογικό και κομμάτι του «internet marketing» και πιο συγκεκριμένα του λεγόμενου ως «social marketing».
Η συνταγή της ξεφτίλας στο facebook είναι απλή:
- Φτιάχνουμε ένα group ή page στο facebook, κατά προτίμηση με πιασάρικο τίτλο από κάποιο επίκαιρο θέμα ή τα λεγόμενα fan pages, δηλαδή σελίδες οπαδών διασημοτήτων.
- Σπαμάρουμε όπου μπορούμε ώστε να εγγραφούν όσο το δυνατόν περισσότεροι φίλοι, γνωστοί και άγνωστοι.
- Μόλις το καταφέρουμε, σπαμάρουμε αγγελίες πώλησης ή απαντούμε σε αγγελίες αγοράς της σελίδας ή της ομάδας, και των “fans”. Με λίγα λόγια ξεπουλάμε ακόμα και τους κατά τα άλλα φίλους μας, που εμείς προσκαλούσαμε στο group ή page μας.
Όσο πιο πολλά εγγεγραμμένα μέλη, τόσο μεγαλύτερη η αξία του. Αν είναι και ενεργά; Ακόμα καλύτερα! Και ασφαλώς στα @@ μας ποιός αγοράζει, για ποιό λόγο το κάνει και τι θα προωθήσει στους – πολύ πιθανών πρώην – φίλους μας. Αρκεί να πέσει το παραδάκι.
Τα ίδια και στα υπόλοιπα κοινωνικά δίκτυα, όπως για παράδειγμα στο twitter όπου στο ηλεκτρονικό παζάρι πωλούνται accounts με followers, στο youtube όπου πουλάνε συνδρομητές στα κανάλια (channel subscribers), κλπ. Είμαι σίγουρος πως κάποιοι θα πουλάνε και συστάσεις στο LinkedIn, όπως ήδη γίνετε για το e-bay.
