Δυστυχώς το Linux (με το οποίο οφείλω να πω ότι δεν ασχολήθηκα ποτέ όσο θα ήθελα) έχει μετατραπεί σε ένα μέσο “ψετοεπανάστασης” ενάντια στην “υπερδύναμη” της Microsoft κυρίως από πιτσιρικάδες που πιπιλάνε και παπαγαλίζουν όρους που πολλές φορές δεν γνωρίζουν τι σημαίνουν. Το βλέπουν δηλαδή περισσότερο σαν έναν εναλλακτικό τρόπο αντίδρασης όπως γίνετε στην πραγματική ζωή με το ντύσιμο, με την μουσική, με τα παράξενα χτενίσματα κλπ και όχι τόσο ως ένα εναλλακτικό λειτουργικό.
Σαφώς αυτό δεν ισχύει για όλους όσους ασχολούνται με το Linux, αλλά ισχύει για τεράστια μερίδα πωρωμένων Linuxάδων που εντέλει δεν ξέρουν ούτε 5 βασικά πραγματάκια και επειδή δυσκολεύονται να ξεχωρίσουν και να πουλήσουν μούρη στους φίλους και τις παρέες τους ή στα διάφορα fora για τα Windows, επειδή υπάρχουν πολλοί και παλιοί power users σε αυτά τα λειτουργικά και δεν μπορούν να τους “φτάσουν”, διάλεξαν κάτι καινούργιο όπου ανάμεσα στους τυφλούς μπορεί να κυριαρχήσει ο μονόφθαλμος. Ένα σχετικά νέο δηλαδή λειτουργικό σύστημα όπου προλαβαίνουν να μάθουν να το χειρίζονται -γιατί οι περισσότεροι χειρισμό και εγκαταστάσεις μόνο γνωρίζουν να κάνουν – και έτσι να “ξεχωρίσουν” από τους άλλους που δεν το ξέρουν.
Ξέρω πως ακούγονται ιδιαίτερα σκληρά όσα γράφω, αλλά δυστυχώς είναι η πικρή αλήθεια για μεγάλη μερίδα της κοινότητας ΤΟΥ Linux (και όχι ΤΩΝ Linux που μπερδεύονται αρκετοί λόγο των υπερβολικά πολλών διαφορετικών distributions)
Σε καμιά περίπτωση δεν είμαι κατά των εναλλακτικών λειτουργικών συστημάτων (που ίσως κάποια στιγμή να γίνουν και κυρίαρχα) όπως το Linux και είναι καλοδεχούμενα από την στιγμή που αυξάνουν τον ανταγωνισμό, κάτι που συντελεί σε μειώσεις τιμών και ταχύτερη ανάπτυξη – αναβαθμίσεις τους, αν δεν θέλουν να μένουν πίσω.
Αυτά που με ενοχλούν συγκεκριμένα στο Linux είναι α) ότι πιστεύω πως έχει ξεφύγει από την αρχική του “ιδεολογία” της κατάρριψης των commercial λειτουργικών και στην προσφορά ενός δωρεάν και εντελώς διαφορετικού και νέου λειτουργικού, αφού στην πορεία φαίνεται να μετατρέπεται απλώς σε ένα τζάμπα “αντίγραφο” των Windows από την στιγμή που πλέον το GUI του θυμίζει εντονότατα και “συμπεριφέρεται” (για να μην πω αντιγράφει) αυτό των Windows και β) γιατί προσέλκυσε στην πορεία της εξέλιξης του, κόσμο και άτομα που το μετέτρεψαν σε “επαναστάτη χωρίς αιτία” και σε ένα εργαλείο που μπορεί να μετατρέψει τους χρήστες του σε “γκουρού” μιας νέας τεχνολοκουλτούρας και να αγγίξουν το απόλυτο τους όνειρο όπως παρουσιάζεται σε ταινίες τύπου Matrix, δηλαδή να γίνουν Hackerz, crackerz και όλα τα σε erz…
Οι περισσότεροι “Linuxάδες” έχουν μάθει 5-6 περίεργους όρους η ακρωνύμια για να πουλάνε μούρη που δεν ξέρουν τι σημαίνουν και πως δουλεύουν και για να το προχωρήσουν ακόμα περισσότερο και στην προσπάθεια να ξεχωρίσουν ακόμα περισσότερο, αφού πλέον και οι Linuxάδες τύπου “Linux Rulez” έχουν γίνει πολλοί, αρχίζουν να ψάχνουν τρόπους για να hackάρουν υπολογιστές, να γράψουν ιούς κλπ…
Το βλέπω καθημερινά στα διάφορα forums όπου ζητάνε πληροφορίες και βιβλιογραφία για το πως θα γίνουν HuKeRz, Krakerz, Virus writers κλπ….
Από αυτήν την “επανάσταση” αρχίζω να νοιώθω και το χάσμα γενεών που δημιουργείται μεταξύ των σημερινών νέων και των γονιών που δεν έχουν πολυασχοληθεί με υπολογιστές που ολοένα και αυξάνεται. Δηλαδή το χάσμα γενεών της δικής μου γενιάς (του ’70), και μια επανάσταση που παρόλο που δεν “συμπαθώ” κάποια σημεία της ιδιαίτερα, μπορώ να πω ότι την κατανοώ και προσπαθώ να την ψυχολογήσω, αφού έχω επαφή με νέο κόσμο λόγω μαθημάτων σε παιδιά Δημοτικού – Γυμνασίου – Λυκείου ή αλλιώς την “γενιά του playstation” όπως την αποκαλώ στους φίλους μου… 🙂
Δημήτρης Σισκόπουλος