Το πανεπιστήμιο του Στάνφορντ ανήγγειλε την Πέμπτη 27 Οκτωβρίου, ότι ερευνητές του από το τμήμα εφαρμοσμένης μηχανικής έχουν βρεί μια λύση σε αυτό που ήταν μέχρι τώρα αποτελούσε φραγμό στην πρόοδο ανάπτυξης των chips, κάτι που μπορεί να αποδειχθεί μια τεχνολογική σημαντική ανακάλυψη.
Η ανακάλυψή τους είναι ένα νέο συστατικό, που μπορεί εύκολα να ενσωματωθεί στα τσιπ για να σπάσει τις ακτίνες λέιζερ σε δισεκατομμύρια bits/second.
Είναι γνωστό ότι το φως μπορεί να μεταφέρει δεδομένα με πολύ υψηλότερες συχνότητες από την ηλεκτρική ενέργεια, αλλά μέχρι τώρα ήταν απαγορευτικό λόγω κόστους και δύσκολο να προσπαθήσει κανείς να ενσωματώσει στοιχεία κυκλώματος βασισμένα στο φως μέσα στα τσιπ πυριτίου .
Ο καθηγητής David A. B. Miller, του Keck Foundation of Electrical Engineering, και ο ερευνητής James Harris του Ellenor Chesebrough στο School of Engineering, ανακοίνωσαν στο Nature στις 27 Οκτωβρίου, ότι δημιούργησαν μια μικροσκοπική συσκευή, ένα μετατροπέα, που θα μπορούσε να λειτουργήσει σε συχνότητες μεγαλύτερες από 100 δισεκατομμύρια φορές το δευτερόλεπτο, ή 50 φορές γρηγορότερα από τις συχνότητες μετάδοσης δεδομένων των σημερινών υπολογιστών.
Ο μετατροπέας κατασκευάσθηκε από πυρίτιο και γερμάνιο, στοιχεία τα οποία είναι κοινά στην κατασκευή ημιαγωγών, κι έτσι θα μπορεί να ενσωματωθεί εύκολα και φθηνά στα chips.
http://news-service.stanford.edu/news/2005/november2/sige-102605.html
